Onderwerpen voor tekeningen of ander werk komen lang niet altijd ‘ineens’ als ingeving uit de lucht vallen. Soms is het ook echt even niet weten, en terugvallen op vertrouwde beelden en mij afvragen wat het toch is dat me hierin blijft aantrekken. Ik probeer tegenwoordig die vraag niet meer te beantwoorden, ik heb gemerkt dat ik me dan eerder vast werk dan dat het inzicht biedt. Het gevoel dat ik mijn werk moet kunnen verantwoorden neemt dan de overhand terwijl het belangrijker is dat de fascinatie aanzet geeft voor nieuw werk. En soms helpt het een bepaalde richting of intentie te verhelderen die je, zonder het te weten, nastreeft.
Subjects for drawings or other work do not always ‘suddenly’ come out of the blue as an inspiration. Sometimes I really don’t know, and fall back on familiar images and wonder what it is that keeps attracting me to them. Nowadays, I try not to answer that question, as I have noticed that I get bogged down more often than it provides insight. The feeling that I have to be able to justify my work then takes over, while it is more important that the fascination gives rise to new work. And sometimes it helps to clarify a certain direction or intention that you are, unwittingly, pursuing.